Ubikacja kucana

Toalety w formie, jakiej używamy dzisiaj towarzyszą nam od około 200 lat. Na początku ceramiczne muszle klozetowe były zakładane tylko w najbogatszych domach jako oznaka dobrobytu i wyższej kultury. Wypróżnianie się w pozycji kucznej kojarzone jest z krajami Trzeciego Świata, pozostałością odległej przeszłości czy nawet niedostatku. W Japonii, Chinach czy na Bliskim Wschodzie tzw. ubikacje kucane są rzeczą całkowicie normalną. Okazuje się, że to właśnie mieszkańcy tych regionów robią to prawidłowo.

Z ewolucyjnego punktu widzenia pozycja kuczna jest najwłaściwsza dla prawidłowej defekacji. Pozwala na pełne wydalenie stolca ze względu na odpowiedni kąt odbytowo - odbytniczy, który w momencie wypróżniania powinien wynosić około 150 stopni, co jest nieosiągalne na siedząco. Kucanie zapobiega problemowi zaparć poprzez znaczne zwiększenie kąta odbytowo - odbytniczego oraz dzięki rozluźnieniu mięśni, co dodatkowo zapobiega występowaniu hemoroidów.

Układ odbytu i odbytnicy (kąt odbytowo-dobytniczy) w pozycji stojącej (po lewej), na siedząco (w środku) oraz w pozycji kucznej (po prawej) / źródło: squattypotty.com

Według niemieckiej lekarki Guilii Enders największym toaletowym błędem jest nasza pozycja. Uważa kucki za bardziej naturalny sposób na załatwianie potrzeb fizjologicznych. Wskazuje na badania, które potwierdzają wyższość przykucania nad siadaniem przy wypróżnianiu. Nasze jelita nie są przygotowane, aby całkowicie „otworzyć się” podczas siedzenia lub stania. Dobrym porównaniem jest pozwijany wąż ogrodowy, który blokuje w różnym stopniu przepływ wody. Wypróżnianie się w pozycji kucznej wymaga trzykrotnie mniej wysiłku niż na siedząco i przebiega dużo szybciej.

1, 2 miliarda ludzi na świecie przykuca i prawie nie dostrzegamy u nich przypadków chorób uchyłkowych jelit. Mają też mniej kłopotów z hemoroidami. Odwrotnie jest w krajach, w których podczas załatwiania swoich potrzeb zasiada się na sedesie. Obecnie sporo lekarzy wini współczesne toalety za wysoką częstotliwość występowania wielu poważnych dolegliwości jak choroby jelit, zapalenie wyrostka robaczkowego, hemoroidy, polipy, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, zespół jelita drażliwego, chorobę uchyłkową i rak jelita grubego. Ludzie od zawsze wykorzystywali pozycję kucającą do odpoczynku, podczas wykonywania rozmaitych czynności w tym także czynności fizjologicznych. Małe dzieci spędzają w pozycji „na kucki” prawie cały czas. 

Po porodzie siłami natury mogą pojawić się dysfunkcje mięśni dna miednicy, które zostały wcześniej mocno nadwyrężone, nacięte bądź pęknięte. Ciąża i poród (zwłaszcza faza parcia) są jednymi z czynników ryzyka predysponujących do pojawienia się problemu nietrzymania moczu i obniżenia narządów miednicy mniejszej w okresie połogu lub w przyszłości np. w okresie menopauzy. Prawidłowe nawyki w toalecie chronią te ważne mięśnie przed zaburzeniami ich funkcji.  

Dodatkową zaletą ubikacji kucanej jest łatwość zachowania czystości i zdrowia, szczególnie w gorącym klimacie, poprzez unikanie kontaktu z nie zawsze czystą deską sedesową.

Nie trzeba usuwać muszli klozetowej, ani też wspinać się na siedzisko. Wystarczy podstawić pod nogi mały stołek i lekko się pochylić. Gdy siedzimy na toalecie w tradycyjny sposób kąt pomiędzy nogami, a tułowiem wynosi w granicach 90 stopni. Wystarczy zmniejszyć kąt do mniej więcej 35 stopni. Czyli przykładowo dla toalet, których siedzisko znajduje się na wysokości 40-44 cm, wysokość podnóżka powinna wynosić około 23 cm. Jeśli muszla ma 35-38 cm wysokości, podnóżek powinien mieć mniej więcej 18 cm.

- kolana ponad biodrami
- szeroko rozstawione stopy i pośladki pomiędzy nogami
- wyprostuj się i delikatnie pochyl do przodu
- nie garb się